| kad prisiminčiau. Autorius: | 2008 02 14 10:56 | Žiūrėta: 7129
Klausytis kitų sapnų pasakojimo – labai užknisantis dalykas. Tas pats lyg kalbėtum visai apie nieką, tokį visiškai nesąmoningą nieką, kuris tau nieko neduos ir netgi užsimirš per patį trumpiausią laiką. Kitą vertus, pasakoti savo sapnus yra labai įdomus dalykus. Gal dėl to, jog garsiai išleidęs į pasaulį visokias nerealias vizijas, paversi jas nors truputį didesne tikrove. Mano sapnai kartais būna serijiniai. Nors ne, serijiniai pratęstu vienas kitą, o tie būdavo beveik visad tokie patys, tas pats veiksmas visad dominuodavo. Gal tad cikliniai? Iš pradžių vis šokdavau per vieną sulūžusį tiltą. Šokdavau ir šokdavau, kol vieną dieną perplaukiau upę valtimi. Paskui, prieš pusmetį kokį, sapnavau kaip smaugiu katytes ir vėliau perpjaunu jų žarnas. Baigėsi, kai viską nupiešiau. Gal prisijaukinau truputį.
O šiąnakt sapnavau daug. Iš pradžių, kad šalia miško degė didelis laužas ir sakiau, jog reikia jį užgesinti. Atbėgo kažkoks mano draugas ir užpylė vandeniu tik jau ne laužą, o degančią vonią. Sakė, kad tas vanduo iš mistinio ežero. Su tuo draugu atsiradom pas mane mažam mediniam butuke, kur gyvenau iki kokių septynerių. Be mūsų dar buvo du pusgyviai lavonai. Atrodė, tarsi juos kas būtų deginę, iš pradžių įkišę į juodus šiukšlių maišus. Celofanas buvo prisvilęs prie odos, pusgyviai lavonai kažką bandė sakyti, judėjo truputį iš vienos vietos į kitą, lingavo, rankas truputį judino. Vienas iš jų atsigulė į lovą pailsėti, o kitą mano draugas pavadino kiškučiu. Suprask, labai jaunas dar.
Pabėgau. Ėjau paupiu, žinojau, kad atvažiavo Simas iš Šiaulių, kad susitarėm susitikti miške. Rašiau jam žinutę, kurioje kelio pusėje, ar toje, kur bažnyčia stovi, bet neatsakė. Ėjau takeliu, buvo žalia ir daug medžių. Takelis aptvertas tvora. Staiga tvorą perlipo toks girtuoklis. Tas pats, kuris išgarsėjo savo nuostabiu filosofiniu pasisakymu „Negėriau, negėriau“. Jis yra biržietis ir bent anksčiau gyveno mano gatvėje. Ėjo toks girtas į mane, kruvinu veidu ir jau bandė kabinėtis. Juokinga, bet jis buvo mažesnis, nei tikrovėje, o juk ir taip mažas. Tad aš ji paėmiau už pečių ir vėl perkėliau per tvorą. Tada pabėgau, gavau iš Simo žinutę „Aš ŠMC kavinėj su Manoieva“. Ieva – tai jo buvusi mergina. Šalia manęs atsirado kažkokia moteris, paėmė už rankos ir nusitempė tiesiai į čigonų kvartalą. Beeidama labai aiškiai mačiau vieną veidą. Toks praplikęs stambus jaunuolis, griežtų veido bruožų, sėdėjo kiek palinkęs ir piktas. Mačiau, kaip akies krašteliu jis į mane žiūrėjo.
Moteris nusitempė mane į vieną laiptinę. Kiek pamenu, ten labai daug veiksmo vyko. Visur sėdėjo jaunuoliai, kalbėjosi, juokėsi. Man liepė persirengti. Užsidėjau baltą bliuskutę, bet prie džinsų netiko pilki batai. Tada vienas vaikinas pasikvietė pas save ir leido pasimatuoti batus iš jo milžiniškos batų kolekcijos. Visi buvo tokie daugiau mažiau sportiniai, bet medžiaginiai ir baisiai minkšti. Kiek pamenu, pabudau juos besimatuodama.
P.S. Viršuje vieno mano labai mėgstamo dailininko paveikslas, kabantis virš mūsų su Jurga knygų krūvos. 2008-02-14 JP: Kva,
sako žmonės, kad kai sapnuoji serijinius užknisančius sapnus, reikia save taip užprogramuoti, kad pajustum, jog juos sapnuoji ir sąmoningai (sapne) pakeistum jų eigą taip, kad jie daugiau nepasikartotų, arba: reikia pabusti iš tokio sapno (sąmoningai jį nutraukti) ir pabandyti aprašyti viską su visomis smulkmenomis (na, panašiai, kaip čia tu aprašei), arba nupiešti ir tada jie turėtų nebetrukdyti:)
arba: miegoti prie atviro lango ir prieš miegą neprisivalgyti:) | 2008-02-14 Marijus *Bružila: kas chia jums su tais ilgais tekstais uzhejo visoms :)? | 2008-02-14 : ironija svetimiems sapnams... :) | 2008-02-14 : p.s. tai buvo ju tekstas.. vertimas ne mano... | 2008-02-14 Inferno: Prisizodziavai :) | 2008-02-14 Ramūnas Blavaščiūnas: Laikas ismokti skraidyti sapnuose :) Skraidyti planuotai .... | 2008-02-14 Fausta: o koks dailininkas? dievaži, paveikslas nuostabus... :] |
Komentuoti
Share
| | | | | žuvų katekizmas. Autorius: | 2008 02 10 23:26 | Žiūrėta: 6163
per amžius amžinusiuos būdavo galima rasti vietą, kur siurrealiztinės būtybės iš kairės ir dešinės pražiodavo savo burnas ir išsprogdindavo akis. o vietoj akiduobių likdavo barankų skylutės. svetimo alaus lašams privarvėjus į puodynę, ši ima juoktis ir pilstosi purslais į jūrą. grąžinkit namo visas nuojautas, sviestu ištepkit kreivus namų sotgus, grybų sriubą į klozetą už 10. kaip smarkiai turėtų lyti, kad lietuje galėtum auginti žuvis? 2008-02-11 Inferno: kūdroje ji galvojo, kad bus žuvis, kol vieną dieną nustebusi išgirdo save: kva, kva, kva... :)
Krante bus geriau, tegul lyja. | 2008-02-11 kva: ne beda :) | 2008-02-13 Ramūnas Blavaščiūnas: Manau, kad turėtų būti kažkur 11 lietaus, kad jos išgyventų.... |
Komentuoti
Share
| | | | | pasakos. Autorius: | 2008 01 30 15:50 | Žiūrėta: 7884
Rinktiniai raštai – aukšti atrankos kriterijai. Tokie aukšti, kad net pasistačius dvi Alisos kėdutes, pakišus po pėdom pūkuotą katino kilimą ir kokį nors lego kaladėlių stulpą, vis tiek jų nepasiektum. Pamenu, taip niekad ir nepasiekiau pas močiutę ant viršutinės lentynos gulinčio paliegusio Gogolio. „Dvasių namai“, taip? Vakar klausiau mistinių istorijų apie mergaitę, kuri mato mirusius, ir šunys mato, ir katės. O aš visad garsiai sakydavau „Jei jūs esat, labai prašau, niekad man nepasirodykit“. Kaip tuomet, kai pabudau vieną rytą ir negalėjau savęs pajudinti. Mačiau, kaip koridorium prabėgo katinas, girdėjau, kaip virtuvėj kalbasi tėvai. O aš gulėjau, nepatogiai pasukusi galvą, bet viskas buvo kaip subetonuota, nepajudinama ir šlykščiai neramu. Tada man už nugaros, po stalu, prie radiatorių ėmė dainuoti mergaitiškas balsas. Galvoju, kas dabar bus, negi ir klausysiuos suakmenėjusi, negalėdama net galvos pasukti į jos pusę. Tada sukaupiau jėgas, kad visu kūnu išvirsčiau iš lovos, kad bent tėvai išgirstų duslų dunktelėjimą. Ir kai tik kritau, viskas atsilaisvino. Naujoj Vilnioj už didelės tvoros yra gražus parkas ir kažkoks senas dvaras. Ten gyvena aborigenų karalius, rašantis poeziją savo mylimąjai. 2008-01-30 abracadabra: kva, prisipažink kokius grybus pusryčiams valgai? :) | 2008-01-30 kva: rinktinius :)) | 2008-01-30 kva: vos neužmiršau, The Tiger Lillies - Maggots :) | 2008-01-30 Nendre: Rasytoja turetum tapti. As rimtai. Tai ka tu rasai skaitosi labai lengvai, bet tuo paciu idomu, sukausto, prikausto. Kai tik pamatau tavo dienorasti - pulu skaityt... | 2008-01-30 kva: aš ir esu rašytoja, bet ne knygų :) copyrighterė :)) labai malonu gauti iš tavęs tokį komentarą :) | 2008-01-30 abracadabra: kva, Tiger Lillies labai Žilvinas Valeika myli :) O man tai jų paskutinis labiau :) | 2008-01-30 kva: ane? aš nežinau paskutinio. man draugas tik vakar šitą įrašė :) | 2008-01-31 Ramūnas Blavaščiūnas: Ir as "apturiu" nepaprasta malonuma skaitydam kva dienorascius ....
Sis mane sugrazino daug metu atgal, kai dariau architekturiniu portretu serija.... tada masciau apie tai, kad viskas plink mus gyva ir kad jei greitai atsigrezti agal dar galima suspeti pamatyti kai medziai skuba i savo vietas ....
darba imeciau cia http://fotokudra.lt/img.php?img=61121&nav=aut&page= | 2008-01-31 Nendre: O man prisimin vaikystė. Aš labai stipriai bijojau raganų, nors gyvenau bendrabutyje penktame aukšte, man atrodė, kad va dabar, už lango į mane spokso viena ir jeigu neduok dieve aš ją pamatysiu tuoj pat vietoj mirsiu. Todėl kai sesuo eidavo praustis aš maldaudavau kad jinai neuždarytų durų, kad jeigu šauksiu, mane girdėtų. O jinai aišku, kai norėdavo mane nubausti, tiesiog uždarydavo duris. Atsikelti ir atidaryti jų aš negalėjau, tuo momentu juk ragana mane ir būtų pastvėrusi... | 2008-01-31 Nendre: Persiprašau už klaidas :) aš tai tikrai nesu rašytoja :) | 2008-01-31 Ramūnas Blavaščiūnas: ne klaidose esme :).
Mano sunus visa laika praso palikti mano kambario duris praviras, jis nori girdeti kaip as pirstais beldziu i klaviatura, na ir zinoma sviesele deganti jo kambaryje. As taip pat vaikysteje bijodavau ... daznai tekdavo miegoti vienam, budavo baisu ..... | 2008-01-31 Inga Jankauskaitė: Malonumas isivaizduoti tavo rašymus vizualiai... seniai tokio gėrio neskaičiau ...tik nesustok :) | 2008-01-31 kva: Ta nuotrauka, kaip iš filmo "Kiti" :) labai gražiai mistinė. Man labiausiai patinka, kad skaitydami mano dienoraščius, patys nebijot interpretuoti ir garsiai išsakyti asociacijų :) Inga, ačiū ;) | 2008-02-01 Inferno: :) aborigenu karalius. Aborigenu karalius. Karalius. Aborigenu. Varle karaliene, zodziai kartais tampa savizudybe, kad ir kokia magiska si imperine falsifikacija. :) | 2008-02-01 kva: viskas per daug tikra :P | 2008-02-02 Ramūnas Blavaščiūnas: kve nereikia tikrumo, ji gi skichopatrė - jai reikia iliuzijų jai reikia mėlynakės, ilgu dryžuotu šaliku apsivyniojusios kaklą meilės, kuri ankstų rytą ant apdulkejusio kva lango veidrodinio atspindžio principu nerangiai pirštu rašytų "labas rytas, saulute". Lango pro kurį žiūrėdama ji glostytu pirštu tą užrašą, o visi esantys kambaryje su nepasitenkinimu bumbetų, kad jiems tas piršto trinamo į stiklą garsas nepatinka, o ji šypsodamasi atsakytų "kad tai - pati gražiausia muzika ir ji nori tokio mobilaus telefono skambučio".... | 2008-02-04 kva: Give me a K, give me a V, give me an A!!! | 2008-02-04 kva: :> | 2008-02-04 Ramūnas Blavaščiūnas: Take it.... K V A | 2008-02-07 Inga Jankauskaitė: Ramūnai, koks tu romantikas! | 2008-02-07 Ramūnas Blavaščiūnas: O taip Inga, romantika tiesiog poksi ir nerimstsa manyje :) (gaila, kad as toks tik kai niekas nemato) :)
Kva, jau darosi sunku laukti... prasau.... | 2008-02-07 kva: ko laukti? :)) | 2008-02-08 Ramūnas Blavaščiūnas: naujo dienorascio irasho.... | 2008-02-09 Vida: Rasyk, kva...;) |
Komentuoti
Share
| | | | | na. Autorius: | 2008 01 29 14:58 | Žiūrėta: 8035
Asmeninio gyvenimo labirintus labai gražiai iliustruotų piešinys, kurio dalį spėjau pamatyti viename filmo „Ploy“ epizode. Ten visas žmogaus siluetas gražiai įvyniotas į nekampuotus labirinto keliukus, toks truputį įaugęs, o gal per ilgai užsibuvęs savo apsisprendimo būsenoje.
Panašiai kaip su norais, kurie dažnai būna dviejų rūšių: trumpalaikiai ir tie, kurių norėjimo stiprumą specialiai tikrini gal net porą metų. Arba ne, sugalvojau kitą klasifikaciją. Tie, kurių neįgyvendini, nes neturi galimybių, ir tie, kuriuos dėl galimybių galėtum įgyvendinti, bet dar tikrini, ar tai iš tiesų yra noras. Taip, aš turiu omeny auskarą po lūpa. Tokį gražų, dailų, mažulytį kaip kūdikėlį. Norėčiau, kad manyje kas nors įaugtų. Kad pumpuruotųsi, sprogdintų žiedus, kad apliptų (popieriaus) lapais, kad per garsiakalbius rėktų skirtingus šaukinius, kad matytų iš visų pusių arba tiesiog sulipdytų mane iš naujo. Kaip tuomet, kai perstatai baldus, perstatai žmones, perstatai miestus, šalis ir pasaulius.
Man labai patinka, kad Huserlis sugalvojo fenomenologiją. Ir patinka, kad neįmanoma įlįsti į kitą žmogų ir viską pamatyti jo akimis. Dar labiau patiktų, jei paaiškėtų, kad kiekvienas save susigalvojo, o po to sugalvojo, kad ir kiti jį sugalvotų. Ir niekas daugiau nevyktų, tik masinis galvojimas ir tų galvūzų perdavimas vieni kitiems.
Kitą vertus, kartais man patinka iš viso negalvoti. Dabar va parašysiu nieko negalvodama:
rašau rašau rašau raudoni makaronai raitosi po raidėm kai kartojuos makaronai nemėgsta besikartojančių jie kaip sliekai pertraukti į skirtingas puses nušliaužia palieka seilėtus kelius kojų kelius kurie reikalingi tik tam kad juos nusibrozdintum kad bėgiotum žaistum juodvarnius mokyklos aikštelėje dvyliką pagaliukų prie transformatorinės į kurią negalima įeiti kai augi viskas sumažėja žiūri iš viršaus ir privalai nebijoti aukščio.
Visai paprasta. Kaip koks Donskis pavadinčiau tai „Savęs identifikacija rašymo proceso metu“. Labai atsiprašau visų, kurie skaito, kad dėl mano begalinio savanaudiškumo ir be išankstinio perspėjimo buvote įtraukti į kažkokio darinio formavimosi etapą.
2008-01-29 kva: Mindaugai, pasakyk, kas čia dabar nutiko ir kodėl toks baltas fonas? | 2008-01-29 SW: Man atrodo, kad padarei copy-paste iš dokumento/puslapio/kažko kuriame buvo jau baltas fonas...
| 2008-01-29 kva: aha, padariau iš dokumento. velnias :) | 2008-01-29 Inferno: Kva atrado fenomenologija. :((((( | 2008-01-29 MP: patinka desine jei ten desine, bet greiciausia kaire, nebent ten veidrodis, tada desine yra desine, nebent ten vedrodis veidrodyje, tada desine yra kaire. kartais galima i kita zmogu su salyga kad jis yra dz. malkovicius. | 2008-01-29 abracadabra: nu bet ir mintys pas tae pastoviai :)
| 2008-01-29 abracadabra: Nesigirdamas galiu pasakyti, kad kai Volodia trenkė man per ausį ir spjovė man į kaktą, aš jam taip vožtelėjau, jog jis šito neužmirš. Tada aš jį mušiau primusu, o lygintuvu mušiau vakare. Taigi numirė jis visiškai ne iš karto. Tai ne įrodymas, kad koją aš jam nupjoviau dar dieną. Tuo metu jis buvo dar gyvas. O Andriušą aš užmušiau paprasčiausiai iš inercijos, ir dėl to negaliu savęs kaltinti. Kodėl Andriuša su Jelizaveta Antonovna pasipainiojo man po ranka? Jiems visai nereikėjo iššokti iš už
durų. Mane kaltina kraugeryste, sako, aš gėriau kraują, bet tai netiesa: aš lyžčiojau kraujo klanus ir dėmes - tai natūralus žmogaus poreikis naikinti savo, nors ir menko, nusikaltimo pėdsakus. Be to, aš neprievartavau Jelizavetos Antonovnos. Pirmiausia, ji buvo ne mergaitė, o antra, aš santykiavau su lavonu, ir jai skųstis nėra dėl ko. Kas iš to, kad ji turėjo gimdyti? Aš ištraukiau kūdikį. o tai, kad jis apskritai negalėjo gyventi šiame pasaulyje, jau ne mano kaltė. Bet aš nuplėšiau jam galvą dėl to, kad jo kaklas buvo plonas. Jis nebuvo sutvertas šiam gyvenimui. Tai tiesa, kad aš batu ant grindų išgleizojau jų šunį. Bet tai jai cinizmas kaltininti mane šuns nužudymu, kai čia, šalia, galima sakyti,
sunaikintos trys žmonių gyvybės. Kūdikio aš neskaičiuoju. Na gerai: čia (galiu sutikti) galima įžvelgti tam tikrą mano žiaurumą. Bet vadinti nusikaltimu tai, kad aš atsitūpiau ir tuštinausi ant savo aukų, - tai jau, atleiskite, absurdas. Tuštintis - natūralus poreikis, vadinasi, joks nusikaltimas. Taigi aš suprantu savo gynėjo būgštavimus, bet visdėlto tikiuosi visiško išteisinimo.
Daniilas H. | 2008-01-29 kva: Inferno, gal galėtumėte mane iš anksto perspėti, ko man nederėtų atrasti be fenomenologijos ir magiškojo realizmo. MP, man jis truputį panašus į Gytį Paškevičių :)) abracadabra, aš jau spėjau pamėgti šitą veikėją ir skaitau jo istorijas, gal ne prieš miegą, kaip Linas Kranauskas savo vaikui, bet. :) | 2008-01-29 kva: Ir jis daniilas Ch. | 2008-01-29 Inferno: Kva, kiekvienam savos ligos. :) Nebijok, Lietuvoj fenomenologijos tiek daug, kad kada nors perteklius butinai pavirs badmeciu. Tikiu. :) | 2008-01-29 abracadabra: kva, man jis H :P Aš taip tariu :) | 2008-01-29 kva: aukei :) | 2008-01-30 Ramūnas Blavaščiūnas: O man gaila, kad negalima įlysti į kitą žmogų.... įlysti taip greitai, kad dar suspėtum pamatyti save jo akimis. Suprasti kaip kvailai atrodai, išgirsti ką jis galvoja .... įlysti į moterį ir pamatyti save, pajusti ko ji nori, ko nepasakė, įlysti į stiuardesę, kuriai pareiškei, kad jos lėktuve biznio klasė tinka tik bekojams invalidams ir spėti pajusti kas slypi po jos mandagia šypsena, kaip veikia skaitliukas policininko smegenyse sustabdžius už greičio viršijimą, įlysti į savo vaikus, kad suprastum ko jiems neduodi, įlysti į kunigą sakantį pamokslą ir pažvelgti jo akimis į save, besislepiantį su fotoaparatu už bažnyčios kolonos... , o gal net pasilikti jame ilgėliau, užvaldyti jį, nutraukti jo pasakos skaitymą ir sušukti, kad nuodėmė yra klūpėti nusižeminus, kad reikia eiti namo, pas mylimus žmones, nupirkti mylimai moteriai gėlių, nueiti su vaikais į cirką ir paskui greitai įsirangyti į ekvilibristo einančio lynu kailį ir pajusti aukščio baimę, pažiūrėti į juodą tamsą apačioje ir susigūžti jo saulės rezginyje....
Gaila, kad negalima įsirangyti į mokytoją, kurio griežtas žvilgsnis ir žodžiai byra ant tavęs ir išgirsti ką jis galvoja ... gal jis vaikystėje buvo toks pats ir klausė tuos pačius žodžius .... o jei įlindus į gatvėje šalančios prostitutės kailį ir sužinoti ar ji mintimis kviečia tave ar tik tingiai, menkai įkainojusi seka pavymui, nes daugiau nėra į ką žiūrėti ... įlysti į šunį ir vizgenti uodegą maldaujant dešros gabalėlio iš „savęs”....
| 2008-01-30 kva: Dabar tuoj prisiminsiu, kodėl taip pasakiau. Manau, kad turėjau omeny tai, jog smagu galvoti, kad kiekvienas mato pasaulį kitaip, ne požiūriu, bet matymu, tokiu techniniu dalyku kaip rega. Man norisi tikėti, kad ne visų akys yra vienodos, o tai, ką tu papasakojai, Ramūnai, visai įmanoma įgyvendinti. Pavyzdžiui, tapti kunigu. Kitą vertus, tavo kunigo užvaldymo planas panašus į tą iš srities "Išgelbėti pasaulį". O juk viskas labiau vyksta dėl savęs, dėl proceso įdomumo. Smagu stebėti reakcijas, išlaukti "iki pasakymo" vien dėl to, kad negali įlysti į kitą žmogų. Prarastume daug įdomumo. Daug - tris ilgas cukranendres ;) | 2008-01-30 kva: Atsiprašau, įlįsti - į nosinė :) | 2008-01-30 Inga Jankauskaitė: na jum reikes koopertuotis rasant knyga... as labiau linkusi ilisti i kito kaili, nei neilisti.... | 2008-01-30 Foto Grafija: kas tau rankas aprase? jei pati, tai ziauriai klydai... na ne fotke, cia viskas gerai, bet realiai.. desine turi buti ten kur kaire ir atvirksciai.... | 2008-01-30 kva: Inga, tikiu, kad dar daugiau norinčių įlįsti atsirastų. Man visai patinka žodis kooperatyvas, retai dabar naudojamas. Dar pagalvojau, kad nenorėčiau įlįsti todėl, kad prieš išlendant iš savo kailio ir įlendant į kitų, būtų kažkur niekur ir aš to niekur bijau :) | 2008-01-30 kva: Foto Grafija, dabar pati paskaityk, ką parašei, ir pažiūrėk į nuotrauką. Kai žiūrėsi, tau dešinė visad bus dešinėj ;) | 2008-01-30 Ramūnas Blavaščiūnas: Oi ne.... gal greiciau noreciau sukelti kokia sumaisti (cia apie kuniga) nei isgelbeti pasauli, pvz ilysti i ledu pardavejos kaili ir isdalinti visus ledus praeiviams, paskui isokti i turtingo veikejo vidu ir nupirkus geliu padovanoti juos ledu pardavejai .... idomiausia butu stebeti tuos zmones po to kai as tingiai issrangyciau is ju ir grizciau i save ....
ir tapciau paprastu pilku zvirbiu tupinciu ant sakos, stebinciu pasauli slenkanti pro sali ... ir balandzius, juk taip smagu nugvelbti is ju idesni trupini .....
ir as........ | 2008-01-30 Nendre: Kva ir Ramunai, gal jūs susikooperuokit ir parašykit scenarijų filmui pagal tai apie ką čia prirašėt, gautūsi labai įdomus :) | 2008-01-30 kva: :)) bet tada reikės aktorių ir operatorių :))) | 2008-01-30 Nendre: Inga už aktorius pabus, na dar Darius prisijungs manau :) O operatorių tai čia visa šutvė :-D | 2008-01-31 Ramūnas Blavaščiūnas: Oi, as noreciau buti aktorius ir vaidinti ledu pardaveja, tokia nevalyva, stora, be priekiniu dantu, bet su popierine roze susivelusiuose ir riebaluotuose plaukuose .... be gero jautrios sielos moteri.... kai niekas negirdetu, namuose, as dainuociau opereciu partijas, rukyciau pigias cigaretes ir kepciau pyragus .... kepciau deciau juos ant stalo ir laukciau, nors puikiai zinociau, kad niekas neateis ... | 2008-01-31 Nendre: Ramūnai, vienas kitam nemaišo ;) Mano vaizduotėje ledų pardavėja iš dalies kitokia. Storumas gerumas toks pats, bet jinai tvarkinga, minkšta, kvepianti pyragais ir ledais, šukuosena tokia su dideliu suveltu "čiubu" (mes taip vadindavom, nežinau kaip dabar jaunimas vadina) ir būtinai kriauklė gale susukta. Švarus baltas žiurstas. Dabar pabandžiau prisiminti tarybinių laikų mūsų ledų pardavėją, toli gražu nuo mano dabar nupasakotos :-D, labiau jau į Ramūno panaši :-D | 2008-01-31 kva: aš visai nieko prieš būčiau sukurti kokį trumpametražį nedidelio biudžeto :)) kalbant apie ledų pardavėjus, tai pas mane Biržuose prie turgaus vasarom sėdėdavo tokios 16 metų mergaičiukės ir jos niekuo nesiskyrė nuo tų, kurios pardavinėjo kojines - geltonom sruogelėm dažyti plaukai, kiek riebaluoti ir surišti į arklio uodegą, violetiniai akių šešėliai, na, arba ryškiai mėlyni, daug tušo, lūpų blizgesys, maikute su petnešėlėm ir džinsai, puošti visokiais siuvinėtais drugeliais. Ramūno įvaizdis - puikus, o, Nendre, tavo man labiau primena mokyklos valgyklos viršininkę :))) | 2008-02-01 Ramūnas Blavaščiūnas: Nendre, (o mes čia jau po panelės kva dienoraščiu diskusiją atidarėm), man tipiniai/asociatyvūs dažnai atrodo nuobodūs ir neįdomųs. Visi mes turime savo ar visuomenės opinijos įpirštus stereotipus, tačiau bėda ta, kad pro juos mes dažniausiai praeiname kaip pro savaime suprantamus dalykus ir net nepastebime, automatiškai ignoruojame juos.
Tarkim, batų pardavėja ... man kur kas būtų smagiau matyti 14metę mergaičiukę, su balionėliu strakaliojančia po parduotuvę ir linksmai patariančią pirkėjams.... stambiai moteriškei "ponia, imkite šiuos raudonus, aukštakulnius ir jis tikrai nupirks jums gėlių....".
stiuordesė ... mes pratę jas įsivaizduoti jaunas, aukštas,lieknas, nepadoriai atvirai akimis dulkinantčias visus keleivius su lengvu mazochistiniu polinkiu (nors dauguma jų toli gražu nėra tokios) tačiau, sena simpatiška močiutė, sulinkusi ir sunkiai stumianti gėrimus siauro lėktuvo koridoriumi, man būtų kur kas žavesnė. Jaunuoli (kreipiasi į 60metį vyriškį), kavos su pienu ir pyragaitį? ir padavusi kavos ir du pyragaičius, šelmiškai mirkteltų jam akį...
| 2008-02-01 Ramūnas Blavaščiūnas: sorry už klaidas, nepratęs rašyti lietuviškai :) | 2008-02-01 Nendre: Aha stereotipai mus valdo :) Bet vienas dalykas, purvini riebaluoti plaukai man visiškai neasocijuojasi su gera širdimi ir ypač su pyragų kepimu :-D Ir dažniausiai tokios ne laukia kol pas jas ateis, o eina per visus kaimynus ir pletkina. Bet čia jau mano galvoje sukurti stereotipai ;-D O siaip mano galvoje yra taip, ko man trūksta realybėje aš sukuriu savo galvoje.
Kva, nepamiršk savo noro dėl filmuko, įtariu galima būtų vasarą patiems padaryti tokį projektėlį. Manau daugelis kudriečių su užsidegimu pasigautų šitą mintį. | 2008-02-01 kva: o, puiku puiku! Jūs man patinkat ;))) | 2008-02-01 Žaneta: kva, o kur kriaukliukas?:) | 2008-02-01 JP: o žiurkė tikra?
kažkokia įtartinai didelė
gerai rašai, Kva, didelė ekspresija jaučiasi | 2008-02-01 kva: Zaneta, kas? Neprisimenu. J.P. tikru tikriausia ziurke :) | 2008-02-01 kva: prisiminiau. jis jau čia prieš kelias savaites išsirangė ir nukrito, nebesulipdžiau. pagalvojau, kad reikėjo kelis nusipirkti. na, nes juos visus reikia nešioti tol, kol patys nenukrenta. ir miegot, ir praustis su jais. | 2008-02-02 Ramūnas Blavaščiūnas: Žinau būna tokie makaronai - kriaukliukai - gali nusipirkti visą pakelį. Jei išvirs -, taip gali išsirangyti ir apsigyventi kur nors ant kėdės, o vėliau ir jaukiai ant kieno nors kelniu užpakalio.... :) | 2008-02-02 Ramūnas Blavaščiūnas: kelnių |
Komentuoti
Share
| | | | | viena istorija, kuri mane ištiko. Autorius: | 2008 01 14 22:46 | Žiūrėta: 8111 vakarais mėgstu saldų vyną. žmonės šneka, kad saldus vynas yra prastas. atseit, jei geri saldų vyną, tai tu nieko neišmanai apie vynus ir išvis nesi gurmaniškos sielos. viskas būtų kitaip, jei mano tėtis būtų gruzinas. arba juo taptų. galiu jo paprašyti, bet tikiu, kad sulauksiu tokio pat atsakymo, kaip ir tada, kai paprašiau mamos padaryti man brolį. "pasidaryk pati". kažin, jei stipriai suspausčiau kumščius ir smarkiai stenėčiau, ar galėčiau tapti gruzine? žmonės kalba, kad gruzinių oda yra labai lygi ir joje nėra jokių inkštirų. tuomet būčiau labai laiminga, nes dabar negaliu nuo jų atsiginti. štai, pavyzdžiui, šiandien. sėdžiu pilies kepykloj, laižau putą. aplink vaikšto ūsuotos padavėjos. jos nieko neaptarnauja, tik vaikšto. retsykiais sustoja ir pamasažuoja viena kitai nugarą. galvojau, kaip gerai būtų, jeigu būtų parduodama vien tik puta. galėčiau laižyti ir laižyti. taip man belaižant, pajaučiau, jog esu ne viena ir tas jausmas vis stiprėjo. žiūriu, kad ant priešais stovinčių kėdžių pikto tarakono greičiu auga du inkštirai. jie vis didėjo ir didėjo į viršų keldami savo juodas galvas, atrodo tuoj tuoj ir sprogs. tokie prisirpę jie atsisuko į mane ir prisistatė:
- aš ramūnas.
- o aš inga.
galvoju, mieli visai. na, suprantat, pasimečiau, inkštirai anksčiau niekad nėra su manim kalbėję. bet tas džiaugsmas truko neilgai, mat tie du prisirpėliai pradėjo dialogą, kuris skambėjo maždaug taip.
- o tu naudoji F ar M?
- naudoju MS arba KPM.
- 300?
- kartais, arba matrial 56.
- o kai būna šviesu 4000?
- gali būti ir iki 4500.
- su skylutėm.
- bet 50 denų.
nusprendžiau, kad šūdas bus ir užsidariau savyje. bet šūdo nebuvo.
P.S. Ačiū už mielą vakarą :) 2008-01-14 Inga Jankauskaitė: :-D :-D gerai rašai... kai būsiu garsi fotgrafė ir uždirbsiu pirmą milijoną, finansuosiutavo dienoraščių knyga :D:D:D:D | 2008-01-14 Inga Jankauskaitė: malonu, kad nebuvo šūdo :D:D:D:D sory už kosminį dialogą :D
| 2008-01-14 Inga Jankauskaitė: Beje, ačiū už vakarą...ir nepamiršk to šokėjo iki galeros pasivedėt ;) | 2008-01-14 kva: ui ne neužmiršiu, bet ne ryt tiktai :) | 2008-01-14 kva: aaaaaaa, ką ką tik nuotraukoje pamačiau :DDD anksčiau net nebuvau pastebėjus :DD kažkoks juokingas vakaras. | 2008-01-14 kva: beje, inga, kas čia per žvaigždžių liga? iš tikrųjų bus taip - aš užsidirbsiu pirmą milijoną už savo dienoraščių knygą ir tada finansuosiu tavo parodą ;P | 2008-01-15 Ramūnas Blavaščiūnas: ok, ok mergaites, kai uzsidirbsit po milijona - nupirkit man kavos, a? Malonu kad Inga inkstiru pavadinai :)
Beje inkstirai neauga ... jie tiesiog yra... jie visada buvo , yra ir bus ... jie kaip amzinas skausmas, kaip kurcnebylio daina, pro praziota nabylia burna besiskverbiantis plauciu gargaliavimas ir staiga pasigirstantis saizus klykims ir ramios uzsisvajojusios jo akys. Jo gyvenime tyla - graziausia muzika.... tyla buvo visada, taip pat kaip ir laikas, ir inkstirai.... sventoji trejybe....... | 2008-01-16 Darius Jurevičius: chi chi Ramunas ir Inga inkštira chi-taip jums ir reikia:) | 2008-01-18 Ramūnas Blavaščiūnas: Nezhvenk Dariuk, ateis ir i musu gatve svente ir tu tapsi kokiu nors nepadoriu daiktu.... | 2008-01-18 kva: aš čia sprendžiu :P | 2008-01-20 Ramūnas Blavaščiūnas: idomu ar treptelejai koja tai pasakius ......
Nesinervink, nieko tu cia nesprendi ... noresim ir rasysim po tavo dienorasciu, o gal net savo dienorascius po taviskiais kabinsim ... | 2008-01-21 Dangus: o taip taip.... zinoma. | 2008-01-22 Vida: subtiliai kvaksi... |
Komentuoti
Share
| | | |
|